Little English

Metody i style uczenia się

Wielu ludzi wyznaje zasadę – im więcej się uczysz, tym lepsze rezultaty osiągasz. Jednak nie do końca jest to prawdą. W nauce jakość uczenia ma przewagę nad ilością poświęcanego na nią czasu. Trzeba więc nie tylko uczyć się dużo, ale robić to w sposób właściwy. Jak to osiągnąć?

http://uniwerek.com/2008/01/20/6-niezawodnych-sposobow-by-uczyc-sie-efektywnie/

Prawo Gordona Moore'a mówi o tym, że pojemność pamięci i szybkość obliczeń komputerów o tej samej wartości rynkowej podwaja się co dwa lata lub nawet co rok. Tymczasem mózg ludzki nie tylko nie rośnie, lecz wręcz przeciwnie - wraz z wiekiem jego objętość maleje. Obliczono, że u osób po trzydziestym roku życia codziennie obumiera około sto tysięcy komórek nerwowych. Czyżbyśmy więc byli na przegranej pozycji w porównaniu ze stworzonymi przez siebie komputerami? A jednak nie! Mózg ludzki jest strukturą złożoną, zawierającą około 100 milionów komórek nerwowych oraz nieskończoną ilość możliwości połączeń między nimi. Produkowane obecnie komputery musiałyby być przynajmniej milion razy sprawniejsze, by móc dorównać wydajności, jaką posiada ludzki mózg.

http://www.e-mentor.edu.pl/artykul/index/numer/10/id/156

Czym jest uczenie się ?

Uczenie się to proces zdobywania wiadomości, umiejętności i nawyków (sprawności), prowadzący do stałych zmian w zachowaniu uczącego się.

Uczenie można rozpatrywać jako czynność (pojedynczą, krótkotrwałą) lub jako proces (długotrwały zbiór czynności posobnych i/lub równoległych):

- czynność – wtedy gdy chcemy sobie coś przyswoić np. wiersz

- proces – układy czynności.

O tym czy dana czynność lub proces zachodzi wnioskujemy na podstawie zaobserwowanych zmian - uczenie więc jest procesem nabywania doświadczeń wyrażające się modyfikacją zachowania.

W pedagogice uczenie się odnoszone jest do czynności ucznia. Efekty uczenia się zależne są między innymi od pamięci, koncentracji uwagi, motywacji, zainteresowań, zdolności.

Efektem uczenia się jest wyuczenie się.

http://uczeniesie.wordpress.com/sposoby-uczenia-sie/

STYLE UCZENIA SIĘ

Ludzie uczą się na różne sposoby. Odbierając informacje ze świata zewnętrznego korzystamy ze wszystkich zmysłów, jednak z czasem jeden z nich specjalizuje się lepiej niż pozostałe i to sprawia, że łatwiej nam korzystać z tego właśnie zmysłu przy przyswajaniu nowego materiału.
Dlatego preferujemy ten, a nie inny styl uczenia się. Styl uczenia się dotyczy sposobu przyswajania informacji z otaczającego nas świata oraz przekazywania ich z narządów zmysłów do mózgu. Istnieją cztery główne style uczenia się:

wzrokowy – wzrokowcy uczą się, patrząc,
słuchowy – słuchowcy uczą się, słuchając, słysząc samych siebie w rozmowie i dyskutując z innymi,
dotykowy (czuciowy) – dotykowcy uczą się, dotykając, doznając wrażeń na powierzchni skóry, łącząc to, czego się uczą ze zmysłem dotyku i emocjami,
kinestetyczny (ruchowy) – kinestetycy uczą się, poruszając dużymi mięśniami w przestrzeni, angażując się w naukę poprzez odgrywanie ról, eksperymenty, uczestnicząc w różnych czynnościach.

http://uczeniesie.wordpress.com/sposoby-uczenia-sie/

Stosowanie aktywnych metod uczenia się powoduje:

1. Zwiększenie się skuteczności uczenia.
2. Integrowanie wiedzy z różnych przedmiotów.
3. Rozwijania się twórczego myślenia, pobudzenia kreatywności.
4. Lepszą motywację ucznia do aktywnego działania.
5. Nabywanie umiejętności pracy w grupie.

6. Lepsze organizowanie własnej pracy.

Rodzaje metod uczenia się:

1. Uczenie pamięciowe – to takie zapamiętanie całości materiału, aby później możliwe było jak najwierniejsze jego odtworzenie. Ta forma uczenia sprawdza się wtedy, gdy mamy do zapamiętania jakieś wyliczenia, wzory, daty, listy nazwisk. W uczeniu pamięciowym wykorzystywana może być tzw. mnemonika, która ułatwia zapamiętanie dłuższych szeregów informacji poprzez kojarzenie ich z inną, dobrze zapamiętaną już informację.
2. Uczenie za pomocą metody prób i błędów – występuje wtedy, gdy mamy do czynienia z zupełnie nieznaną nam i nową sytuacją. W pierwszym etapie eksperymentuje się, poszukując możliwych sposobów rozwiązania sytuacji problemowej. Etap kolejny polega na wielokrotnym powtarzaniu rozwiązania problemu w celu wyeliminowania źródła niepowodzeń. Zapamiętywane są te elementy, które pozwalają dobrze rozwiązać problem.
3. Sensoryczne uczenie się to forma zapamiętywania polegająca na skojarzeniu konkretnych części materiału z konkretnymi bodźcami zmysłowymi, które wywołują reakcję odruchową.
4. Uczenie się poprzez rozwiązywanie problemów jest aktywną formą uczenia się, polegającą na kilkukrotnym rozwiązywaniu danego działania w różny sposób. Takie uczenie się pomaga działać efektywniej, rozwija myślenie logiczne, zdolność kojarzenia. Daje dobre rezultaty, jest jednakże bardzo czasochłonne.
5. Uczenie się poprzez zrozumienie – w tym przypadku najistotniejszym elementem jest zrozumienie treści materiału. Ułatwia ono zakodowanie całości materiału, jego kategoryzację i zorganizowanie. Ta metoda uczenia się jest dość czasochłonna, stosuje się ją zazwyczaj wtedy, kiedy inne sposoby zawiodły. Jej niezaprzeczalną zaletą jest gwarancja trwałego przyswojenia sobie materiału.

http://www.megapedia.pl/metody-uczenia-sie.html

Uczenie się w relaksie

Wyniki badań dowiodły prawdziwości twierdzenia, że człowiek jest całością i funkcje ciała i psychiki są ze sobą sprzężone. Okazało się, iż nie tylko myślą możemy wpływać na pracę ciała, ale identyczna zależność istnieje także w drugą stronę – dbając o prawidłowe funkcjonowanie ciała, regulujemy pracę umysłu. Zależności te dają zupełnie wymierne efekty: im mniej jest w nas blokad i napięć, tym lepiej nam się myśli.

Dzięki odkrytym zależnościom między funkcjonowaniem ciała i umysłu, naukowcy zainteresowali się stanem psychofizycznym człowieka w momencie przyswajania wiedzy. Skoro stres i napięcia blokują możliwości intelektualne człowieka, uaktywniać je powinno coś, co jest przeciwieństwem stresu. Na podstawie tej tezy rozpoczęto badania nad zależnością między nauką a stanem relaksu.

Okazało się, że człowiek w stanie relaksu potrafi uczyć się kilkakrotnie szybciej, bardziej skutecznie i trwale bez względu na wiek.

Idealnym momentem do nauki jest stan głębokiego relaksu, bo wówczas półkule mózgowe pracują synchronicznie. Chociaż organizm sam "wprowadza" się w ten stan zaledwie na kilka minut w ciągu doby istnieją metody wywoływania takiego stanu. W stan głębokiego relaksu można się wprowadzić technikami biofeedback, treningu autogennego czy poprzez stosowanie innych metod relaksacji.

Doświadczenia programów edukacji rozrywkowej wskazują, że skuteczność uczenia się jest również wysoka, gdy wykorzystujemy programy rozrywkowe do przekazania określonych treści o charakterze edukacyjnym. W ten sposób na świecie od dawna wykorzystuje się na przykład seriale i opery mydlane do promocji zasad ochrony i profilaktyki zdrowia. Dzieje się tak dlatego, że umysł ludzki relaksuje się ("wyłączamy się") przy oglądaniu rozrywki, ale także chłonie przekazywane w programie treści, zwłaszcza wzorce postępowania i wiedzę.

Poznaniem procesów neurologicznych zachodzących podczas uczenia się i wykorzystanie ich w edukacji zajmuje się neuroedukacja.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Uczenie_si%C4%99#Uczenie_si.C4.99_w_relaksie

Efektywne notatki

Mapy Pojęć (ang. Concept Maps)

Do podobnych wniosków doszedł Prof. Joseph D. Novak na Uniwersytecie Cornella w 1960 roku. Rezultatem badań Prof. Novaka nad efektywną reprezentacją wiedzy są Mapy Pojęć.
Mapy Pojęć są dwuwymiarowymi reprezentacjami pojęć i ich wzajemnych relacji ze sobą. Są pomocne w nauce ze zrozumieniem – widoczne relacje pomiędzy pojęciami pomagają w zrozumieniu i zapamiętaniu nowych faktów.

Wszędzie tam, gdzie występują skomplikowane struktury wiedzy (np. hypermedia, duże strony WWW, skomplikowane i długie dokumenty), gdzie trzeba przekazać komuś (np. uczniom, współpracownikom) złożone pomysły, Mapy Pojęć są pomocne.

Mapy Myśli (ang. Mind Maps)

"Mapy myśli" są popularną, spokrewnioną z Mapami Pojęć, techniką opracowaną przez Tony'ego Buzana jako sposób pomocy uczniom w robieniu notatek używając tylko słów-kluczy i obrazów. Tworzy się je szybciej niż tradycyjne notatki, a dzięki ich wizualnemu charakterowi łatwiej przegląda i zapamiętuje. Mapa myśli składa się z centralnego wyrazu-pojęcia. Naokoło centralnego wyrazu narysowanych jest od kilku do kilkunastu głównych pojęć, które odnoszą się do środkowego pojęcia. Następne podgałęzie mają znowu od kilku do kilkunastu pojęć odnoszących się do sąsiadujących słów. Warto zauważyć, iż podobnie jest zorganizowana wiedza w naszym mózgu – poszczególne pojęcia ze sobą powiązane w podobny sposób. Gdy wypowiem słowo: "czekolada" skojarzyć Ci się może "jedzenie", "słodkość", itd. bo pojęcia te są ze sobą powiązane – tak samo jak na Mapie Myśli powiązane są ze sobą elementy.

http://szybkanauka.net/efektywna-nauka#cmaps

Lubicie rysować? Ja bardzo, ale moje zdolności zaczynają się i kończą na rysowaniu ludzików z kresek.
Mogę robić to online za pośrednictwem strony: http://www.drawastickman.com/
Ale aby ta zabawa miała sens, musimy zrozumieć proste komunikaty, które wyświetlają nam się na ekranie.
Przeanalizujmy odcinek 1 (episode 1). Ostrzegam, że to opowieść z dreszczykiem.
1. Draw a Stickman- Narysuj ludzika
2. Can you draw a key in my hand?- Czy możesz narysować klucz w mojej ręce?
3. Draw a ballon in my hand!- Narysuj balonik w mojej ręce.
4. Draw a sword in my hand!- Dorysuj miecz w mojej ręce.
5. Draw a rain cloud above the fire- Narysuj deszczową chmurkę nad ogniem.
6. Draw a drain at the bottom of the page- Narysuj odpływ (też nie znałam tego słowa i również nie potrafię tego narysować ;p) na dole strony.

A morał płynie z tego taki: BE CREATIVE EVERYDAY- Bądź kreatywny codziennie.

Najczęściej powtarzające się zwroty.
to draw- rysować
hand- ręka

Trzymając się tematu 'in my hand' na zakończenie pragnę postnąć piosenkę miłego i utalentowanego pana, którą w tym tygodniu przesłuchałam jakieś 250 razy.

Jak będziecie się pilnie uczyć to kiedyś ją przeanalizujemy.
Pozdrawiam,
Natalia Grzybowska ;ppppp